As-salamu alaykum wa rahmatullahi wa barakatuhu (Pokój, miłosierdzie i błogosławieństwa Allaha niech będą z wami).
Rozpoczynamy od chwały Allaha, chwalimy Go, prosimy Go o pomoc i przebaczenie, i uciekamy się do Allaha od zła naszych dusz i od naszych złych czynów.
Kogo Allah prowadzi, nikt go nie zwiedzie, a kogo zwiedzie, nikt go nie poprowadzi.
I świadczę, że nie ma boga poza Allahem Jedynym, Który nie ma wspólnika, i świadczę, że Muhammad (ﷺ), sallallahu alayhi wa sallam (niech pokój i błogosławieństwa Allaha będą z nim), jest Jego sługą i Jego posłańcem.
Dlaczego ktoś mógłby zostać ateistą? Dlaczego ktoś mógłby wybrać system wierzeń, który głosi, że nie ma Stwórcy tego wszechświata? I to jest pierwszy punkt, który chcę wam wszystkim wyjaśnić, a mianowicie, że ateizm jest twierdzeniem o prawdzie.
Ateizm jest twierdzeniem o prawdzie, innymi słowy, ateiści zajmują jakieś stanowisko.
Sceptyk to osoba, która mówi: Nie wiem, czy jest Bóg, czy go nie ma; sceptyk to osoba, która mówi: Być może jest Bóg, a być może go nie ma, nie wiem, dowody nie są dla mnie przekonujące w żadną stronę.
Ale ateista jest inny. Ateista głosi, że Boga nie ma, ateista oświadcza, że on lub ona wie – i to jest ukryte znaczenie – że wiedzą, iż Boga nie ma.
To, co chcę zbadać, to: jaka jest podstawa tej wiedzy? Jaka jest podstawa tego twierdzenia? Kiedy ateista twierdzi, że Boga nie ma, lub że wie, iż Boga nie ma, lub że jest przekonany, że Boga nie ma, co ich prowadzi, co sprawia, że przyjmują to twierdzenie, co sprawia, że przyjmują tę postawę?
Teraz, mój drogi przyjacielu i współpracowniku, Hamza Tzortzis, nazywamy go Muzułmańskim Arystotelesem. Nadaliśmy mu ten przydomek, ma sha Allah (jak Allah zechce), nie tylko dlatego, że jest greckiego pochodzenia – jest Grekiem, który przyjął islam – ale także dlatego, że posiada ogromną wiedzę z dziedziny filozofii i przeprowadził liczne debaty z ateistami, wybitnymi ateistami na świecie, włączając w to na przykład Eda Bucknera, przewodniczącego Stowarzyszenia Humanistów i Ateistów w USA, oraz Dana Barkera, który jest byłym chrześcijańskim ewangelizatorem, a teraz przekształcił swoje ewangelizowanie w ateizm, i wielu innych, z którymi Hamza publicznie debatował, i możecie obejrzeć te debaty. Jeśli chcecie odwiedzić naszą stronę internetową, naszą stronę https://iera.org, możecie podążać za linkami do tych debat i obejrzeć je, jeśli jest to temat, który was interesuje. To, do czego doszedł Hamza, co jest podobne do tego, do czego doszedłem ja po wielu, wielu latach dawania da’wah (wzywania do islamu), to fakt, że większość ludzi będących ateistami nie jest ateistami, ponieważ ich przekonania są racjonalne.
Wszystko, co musicie zrobić, drodzy bracia i siostry, to obejrzeć niektóre z debat Hamzy z tymi wybitnymi ateistami na świecie, i wierzcie mi, będziecie rozczarowani, będziecie bardzo rozczarowani, nie Hamzą, alhamdulillah (chwała Allahowi), ale będziecie rozczarowani, ponieważ ateistom udało się w jakiś sposób przekonać wielu ludzi, że ateizm jest rodzajem racjonalnego wyboru, jest to domyślna postawa naukowca, akademika i intelektualisty.
Dlatego wielu ludzi dziś wyobraża sobie, że większość naukowców to ateiści, i to samo w sobie, samo to sprawia, że ludzie zwracają uwagę i traktują twierdzenie o ateizmie poważnie. Nawet ja sam, w moich wielu latach jako muzułmanin, ma sha Allah, być może teraz 25 lat, alhamdulillah, jako muzułmanin, jestem teraz muzułmaninem dłużej niż byłem niemuzułmaninem. Bardzo dużo myślałem o tym temacie. Jak możemy udowodnić istnienie Allaha, jednocześnie analizując argumenty ateistów? Ale, jak wskazuje tytuł dzisiejszego wykładu, doszedłem do wniosku, że dochodzi do pewnego rodzaju oszustwa, że ich twierdzenie o byciu racjonalnymi i intelektualnymi jest w większości fałszywym twierdzeniem.
Wywnioskuję, i Hamza wywnioskował, że większość ateistów jest ateistami z powodów emocjonalnych, a nie racjonalnych.
Najbardziej oczywiste powody, dla których ktoś jest ateistą – a są też inne powody, są też inne powody – ale dwa najbardziej widoczne powody, dla których ktoś jest ateistą, to: po pierwsze, osoba czuje, że Allah ją zawiódł. I to jest to, co ja i mój kolega Hamza odkryliśmy poprzez doświadczenie, że wielu ludzi, a są to często byli ludzie religijni, stają się ateistami, ponieważ czują, że Allah ich zawiódł. Powiedzieliby: „Modliłem się, byłem religijny, wierzyłem w Allaha, ale potem stało się to i to w moim życiu, przyszła na mnie taka i taka trudność w życiu. Jak Allah mógł mi to zrobić? Jak Allah mógł tam siedzieć i pozwolić mi stawić czoła tej trudności? Powinien mnie uratować, powinien mnie wybawić, powinien mnie od tego odsunąć.”
Innymi słowy, napotkali jakąś trudność w swoim życiu i czują, że być może są tak wyjątkowi, że Allah powinien był się nimi zaopiekować. I to samo w sobie, oczywiście, wynika z błędnego pojmowania Allaha i błędnego pojmowania naszej relacji z Allahem.
Jak my, muzułmanie, wiemy, życie jest próbą. Jak Allah Subhana Wa Ta'ala (Chwała Mu i wywyższenie) wspomina w Świętym Koranie:
(który stworzył śmierć i życie, aby wypróbować, który z was jest lepszy w działaniu. On jest Potężny, Przebaczający!) - Sura Al-Mulk: 2
W Świętym Koranie, Allah Stwórca mówi nam, że stworzyłem życie i stworzyłem śmierć, tylko po to, by wypróbować, tylko po to, by zobaczyć, kto z was jest najlepszy w czynach, a On jest Wszechpotężny, On jest Przebaczający.
Zatem życie jest próbą, a naturą próby jest to, że będą trudności i łatwości. Będą trudności, będą ciężkie chwile, będą choroby, będą dolegliwości.
Co więcej, w Koranie Allah mówi nam: Czy myśleliście, że pozwolę wam powiedzieć: "Uwierzyłem", nie doświadczając was tak, jak doświadczyliśmy tych, którzy byli przed wami?
Zatem zostaniemy wypróbowani, a fakt, że twierdzimy, iż wierzymy w Allaha, nie oznacza, że przestaniemy być wypróbowywani; nie, w rzeczywistości, wiemy od Proroka Muhammad (ﷺ), że Allah wypróbowuje tych, których kocha, a tych, których kocha bardziej, wypróbowuje ich bardziej, ponieważ poprzez ten proces wypróbowywania my, jako ludzie, stajemy się czystsi i bardziej szlachetni. W ten sposób uczymy się być lepszymi, tak stajemy się lepsi, tak stają się nasz charakter, natura i temperament; jeśli jesteśmy cierpliwi, jeśli pomyślnie przejdziemy próbę, stajemy się lepszymi ludźmi.
To jak proces oczyszczania rudy, aby uzyskać czysty metal; musisz oczyścić rudę, musisz wydobyć czysty metal z brudu i z rudy, która go otacza, i poprzez ten proces zachodzi oczyszczanie.
Wielu ateistów ma ten problem: "Jeśli jest Bóg, to dlaczego pozwolił, żeby mi się to stało?"
Ale to nie jest racjonalne, nie jest racjonalne, jest emocjonalne. Jeśli się nad tym zastanowić, przedstawię racjonalne argumenty za istnieniem Boga, a zobaczymy, że istnieją bardzo, bardzo mocne racjonalne argumenty i bardzo dobre powody, by wierzyć, że ten wszechświat ma Stwórcę. A potem, insha'Allah (jeśli Bóg zechce), zbadamy niektóre argumenty ateistów i odkryjemy również, że ich argumenty wcale nie są mocne. Ale wspomniałem o jednym powodzie.
Przyczyny ateizmu: Perspektywa analityczna
Zatem pierwszą z dwóch głównych przyczyn, dla których ktoś staje się ateistą – i zauważcie, że mówię „staje się” ateistą, ponieważ pierwszym tematem, który chciałbym omówić, a który jest bardzo interesujący, jest to, że wiara w Allaha jest w rzeczywistości wrodzona i instynktowna dla istot ludzkich.
To, że ktoś staje się ateistą, jest decyzją, którą podejmuje osoba. Ludzie rodzą się z natury wierząc w Stwórcę. To nasze środowisko i nasze okoliczności odsuwają nas od tego. Ateizm jest nabytą postawą, nie jest naturalny, jest nienaturalny.
Drugim powodem, dla którego ludzie stają się ateistami, jest to, że po prostu nie podoba im się idea konieczności życia według zasad, innych niż zasady, które sami sobie ustalają. Nie lubią myśli, że będą rozliczani, nie lubią myśli, że są rzeczy, które człowiek powinien robić, i rzeczy, których nie powinien robić, oraz że jedyną Istotą, która ma prawo i wiedzę, by powiedzieć ludziom o tym, jest Stwórca.
Innymi słowy, to, co pociąga ateistę, to to, co sobie wyobrażają jako wolność. Mówię „wyobrażają sobie wolność”, a mimo to istnieje również wiele innych powodów.
Historyczny ateizm i konflikt z Kościołem
Istnieją pewne powody historyczne, zwłaszcza dla naukowców. Konflikt między Kościołem rzymskokatolickim a nauką zniekształcił, dla wielu naukowców, pozycję religii wobec nauki. Myślicie zwłaszcza o tym, jak traktowano Galileusza. A dla wielu naukowców oznacza to, że Kościół, który dla nich reprezentuje Kościół Katolicki jako religię, jest przeciwko nauce, i że Kościół nie dał naukowcom swobody eksploracji i rozwijania różnych teorii.
I myślę, nawiasem mówiąc, drodzy bracia i siostry jako muzułmanie, że to powinno być naszym punktem pobocznym, przestrogą dla nas. Ponieważ oczywiście w naszej cywilizacji nie mieliśmy tego konfliktu między nauką a religią. W naszej cywilizacji, w rzeczywistości, odkrywamy, że nauka była promowana i zachęcana. Co więcej, według niektórych zachodnich uczonych i myślicieli, sam proces naukowy, to, co nazywamy metodologią naukową, było czymś, co wynaleźli i wprowadzili muzułmanie, a ludzie na Zachodzie nauczyli się tego procesu od muzułmanów.
Uważam, że ważne jest, abyśmy jako muzułmanie byli bardzo ostrożni w kwestii tworzenia lub potęgowania konfliktu między religią a nauką. Ale oczywiście, jeśli społeczność naukowa zdecyduje się przyjąć ateizm jako preferowaną pozycję, to uniknięcie takiego konfliktu stanie się bardzo trudne. Uważam jednak, że rzeczywistość jest taka, że twierdzenie, że większość naukowców to ateiści, jest absolutnie nieprawdziwe. W rzeczywistości, jeśli spojrzymy na niektóre z największych umysłów w nauce, takie jak Albert Einstein, bardzo wyraźnie widać po lekturze jego prac, że wierzył w istnienie Stwórcy. Podobnie Newton, który jest znany na wiele sposobów i jest jednym z gigantów nauki, również wierzył w istnienie Stwórcy. Co ciekawe, Darwin przez wiele lat swojego życia również wierzył w istnienie Boga; zaczął wyrażać swoje wątpliwości dopiero pod koniec życia. Zatem twierdzenie, że społeczność naukowa jest społecznością ateistyczną, wcale nie jest prawdziwe.
Teraz, drodzy bracia i siostry, chciałbym przedstawić niektóre z argumentów, które przedstawiają ludzie wierzący w istnienie Stwórcy. Chciałbym przedstawić zestaw argumentów dla zupełnie nowego kierunku w dyskusji. Powodem, dla którego chcę to przedstawić, jest to, że niedawno w Oksfordzie przeprowadzono bardzo duże badanie naukowe przez „Towarzystwo Umysłu i Antropologii” lub „Antropologię w Umyśle”, i wydano na nie 1,9 miliona funtów szterlingów, a jeśli dobrze pamiętam, wzięło w nim udział ponad 60 badaczy akademickich z całego świata. Było to zatem duże badanie naukowe z zakresu psychologii człowieka i antropologii. I po wielu latach doszli do wniosku, że wiara w bogów, przekonania religijne i wiara w życie pozagrobowe nie są czymś, czego uczymy się od naszych rodziców, ale jest to coś instynktownego i naturalnego w człowieku. Co więcej, sam proces ludzkiego myślenia jest kształtowany przez wartości religijne. I jest to kwestia o bardzo dużym znaczeniu, ponieważ oczywiście jest to w pełni zgodne z tym, co mówi islam, że każdy człowiek rodzi się z „Fitra”. Innymi słowy, każdy człowiek, jak powiedział Prorok Muhammad (ﷺ), jest stworzony do oddawania czci wyłącznie Allahowi. I jak powiedział Prorok (ﷺ), to nasi rodzice sprawiają, że odchodzimy od tej naturalnej Fitry, poświęcając kult innym niż Allah, i sprawiają, że podążamy za różnymi religiami lub wcale nie podążamy za żadną religią.
Taka jest natura człowieka, i bardzo interesujące jest to, że to obszerne badanie to potwierdziło. Ten instynkt tkwi w nas wszystkich, a zwierzęta, nawiasem mówiąc, działają instynktownie. To, co odróżnia człowieka od zwierzęcia, to fakt, że człowiek posiada rozum; mamy zdolność logicznego myślenia, podczas gdy zwierzęta polegają na instynktach. Mamy również to, co nazywamy odruchami bezwarunkowymi.
Na przykład, jeśli podniesiesz coś bardzo gorącego, wtedy nie myślisz; w twoim umyśle nie ma procesu, który by mówił: „To jest bardzo gorące, muszę to upuścić”. Nie, robisz to instynktownie, upuszczasz to instynktownie. Jest to odruch bezwarunkowy i jest to coś nieracjonalnego; jest to po prostu część naszej wrodzonej budowy. Aby nadal trzymać coś gorącego, musisz się wytrenować, musisz nauczyć się przezwyciężać swój naturalny instynkt, co człowiek może zrobić. Możemy nauczyć się przezwyciężać te odruchy bezwarunkowe i zmusić się do trzymania gorącego węglika. Ta zdolność do wykorzystywania naszego rozumu do przezwyciężania naszych instynktownych reakcji jest unikalną cechą ludzi. Niemniej jednak ten instynkt istnieje, a wiara w Allaha jest instynktowna.
Jaki jest tego dowód? Bardzo, bardzo interesujące jest to, że jeden z najwybitniejszych ateistów, Richard Dawkins, był niedawno w programie telewizyjnym i udzielił wywiadu, w którym mówił: „Większość chrześcijan nic nie wie o swojej Świętej Księdze, po prostu nic nie wiedzą o swojej Księdze.” A prowadzący powiedział: „Cóż, to ciekawe. Pan, panie Dawkins, wierzy, i jest pan wielkim wielbicielem Darwina, prawda? Oczywiście, ten Darwin jest bardzo, bardzo ważny. Czy mógłby mi pan podać pełny tytuł jego książki „O powstawaniu gatunków”?” A Richard Dawkins powiedział: „O, mój Boże!” Powiedział „O, mój Boże!”, i tak ten ateista, czy też ten słynny ateista, znalazł się w trudnej sytuacji, nie znał odpowiedzi i skończył na słowach „O, mój Boże!”.
Jak „O, mój Boże”, pomóż mi, co mam powiedzieć? A to jest osoba, która mówi, że nie wierzy w Boga, i to jest w rzeczywistości instynktowne. Allah daje nam w Koranie przykład tych, którzy płyną łodzią, i wypływają łodzią w celu handlu, sprzedaży i kupna. Kiedy wychodzą na pełne morze, zrywa się gwałtowna burza. Allah opisuje w Koranie, jak fale uderzają w nich jak dach namiotu. Czy potrafisz sobie wyobrazić ogromne fale, które rozbijają się nad tobą? Przez chwilę człowiek pomyśli: no cóż, łódź mnie uratuje, łódź jest dobrze zbudowana, łódź mnie uratuje, albo może myślą, że kapitan ich uratuje. Ale kiedy łódź zaczyna się rozpadać i rozbijać, a kapitan zostaje porwany, co zrobią? Co zrobią? Zaczynają modlić się do Stwórcy, zaczynają mówić: „O, mój Boże, pomóż mi”. A kiedy mówią „O, mój Boże”, nazwa nie jest ważna, czy mówią Allah, czy „Bóg”, czy jakakolwiek inna nazwa, ważne jest pojęcie. Co konceptualnie wzywają w swoich umysłach? Wzywają Istotę, o której instynktownie wiedzą, że ma władzę nad wszystkim we wszechświecie. To jest ten, do którego się zwracają; instynktownie wiedzą, że ta Istota istnieje i może ich uratować oraz posiada moc i zdolność do wybawienia ich z ich trudności. To jest sedno, nie nazwa, lecz pojęcie, i to jest ważne, ponieważ ta Istota, którą instynktownie wzywają, nie jest częścią wszechświata; nie wzywają czegoś, co jest częścią wszechświata, ani ta Istota nie jest całym wszechświatem zgromadzonym. Nie, to jest Istota, o której wiedzą, że jest wyjątkowa i oddzielona od wszechświata i ma nad nim władzę. To oczywiście Allah, to oczywiście Stwórca.
Zatem ta wrodzona wiedza, potwierdzona obecnie przez obszerne badania naukowe, jest istotną częścią naszego ludzkiego procesu myślenia. I to jest bardzo ważne, ponieważ w rzeczywistości możemy tu prawie skończyć. Możemy powiedzieć każdemu ateiście: „Czy wiesz, że jest Bóg? Wiesz to, to jest w twojej naturze, każdy z was to wie.” I to jest w rzeczywistości prawda. Allah mówi w Koranie i informuje nas o znaczeniu Jego słów: „Pokażemy im Nasze znaki na horyzontach i w nich samych, aż stanie się dla nich jasne, że to jest prawda.” Zatem Allah pokaże znaki, pokaże je im.
Jednakże piękno naszej religii, islamu, jedna z najpiękniejszych rzeczy w naszej religii, ma sha Allah, polega na tym, że jest racjonalna. Jest to piękna, racjonalna religia, jest bardzo logiczna. A kiedy patrzymy na nasz wszechświat i na świat wokół nas, możemy zauważyć, że wszechświat i świat działają zgodnie z prawami i mają w sobie systemy. W rzeczywistości są to bardzo skomplikowane systemy, i bardzo, bardzo złożone systemy. Istnieje zadziwiająca równowaga i bardzo precyzyjne warunki, aby życie było możliwe. Niestety, nie mam czasu, aby zagłębiać się w te szczegóły, ponieważ mój czas się kończy, ale mogę zasugerować, abyście zdobyli tę książkę, którą wyprodukowaliśmy, a nazywa się ona „Mężczyzna w czerwonych majtkach”.
Co to jest „Mężczyzna w czerwonych majtkach”? Cóż, proponuję, abyście ją krótko przeczytali, jest bardzo łatwa, można ją pobrać z internetu. Wystarczy wejść na naszą stronę OneReason.org, która jest stroną prowadzoną przez organizację „IERA”, której celem jest dawah (zaproszenie do islamu) dla niemuzułmanów, i można ją tam pobrać. I znajdziecie tam niesamowite informacje na temat precyzyjnego dostrojenia wszechświata i tego, jak wszechświat jest tak precyzyjnie dostrojony, aby życie było możliwe.
Gdyby siła grawitacji była tylko minimalnie inna, bardzo, bardzo minimalnie inna, na przykład w stosunku 1 do 1095, gdyby siła grawitacji była o taką minimalną wartość inna, wszechświat by nie istniał. Nie istniałby w znanej nam formie, która mogłaby podtrzymywać życie. I jest wiele podobnych rzeczy, na które możemy spojrzeć, widząc systemy, wszechświat, świat. Czyż nie jest racjonalne, czyż nie jest najbardziej racjonalną postawą, że jeśli widzimy coś, co działa zgodnie z prawami i zgodnie z systemami, to musi istnieć coś o sile i inteligencji, co stworzyło te prawa i stworzyło te systemy, dzięki którym i za pomocą których wszystko może funkcjonować?
Gdybym szedł przez pustynię tutaj w Abu Zabi (wiem, że to Dubaj, ale mówię Abu Zabi, bo Abu Zabi ma ropę, dobrze?), gdybym szedł przez pustynię w Abu Zabi i znalazł iPada, albo coś podobnego do iPada zrobionego ze szkła, plastiku i kawałków metalu. Podniósłbym go i powiedział sobie: „Cóż, to jest produkt miliardów lat przypadkowych zdarzeń. Tak, słońce wschodziło, wiatr wiał, piasek, bąbelki ropy, piorun uderzył, a po miliardach i miliardach lat przesuwania się piasku, dostaliśmy szkło i plastik, i iPad się uformował.” To jest absurdalne! Nikt nie weźmie cię na poważnie!
To nie jest racjonalne, to nie jest racjonalne. Nie jest racjonalne twierdzenie, że uporządkowany i systematyczny wszechświat jest produktem przypadkowych zdarzeń. To nie jest racjonalne.
Przeciwnie, najbardziej racjonalny wniosek jest taki, że nasz wszechświat ma Stwórcę, a ten Stwórca jest potężny, mądry i inteligentny.
Problem zła: częsty zarzut
Teraz, istnieją pewne zarzuty, które często spotykacie, a są to najczęstsze zarzuty wysuwane przez ateistów. Pierwszy z nich to tak zwany problem zła: „Jeśli jest Bóg, to dlaczego na świecie jest tyle cierpienia?” Słyszeliście to wcześniej, prawda? „Gdzie jest ten Bóg? Dzieci umierają! Kobiety umierają! Są trzęsienia ziemi! Są choroby! Gdzie jest ten Bóg? Jak On na to pozwala?”
Ale szybko uświadamiamy sobie, po krótkim zastanowieniu, że to nie jest racjonalny argument. Jest on emocjonalny, opiera się na emocjach. Ponieważ powody do wiary w to, że wszechświat ma Stwórcę, są jasne: żyjemy w uporządkowanym i systematycznym wszechświecie, w którym widzimy porządek i systemy. Racjonalne jest wnioskowanie, że stoi za tym siła, wola i inteligencja.
Ale szybko uświadamiamy sobie, po krótkim zastanowieniu, że to nie jest racjonalny argument, ale emocjonalny; opiera się na emocjach. A to dlatego, że powody do wiary, iż wszechświat ma Stwórcę, są jasne: żyjemy w uporządkowanym i systematycznym wszechświecie, gdzie widzimy porządek i systemy, i racjonalne jest wnioskowanie, że stoi za nim siła, wola i inteligencja.
Istnienie cierpienia nie ma nic wspólnego z tym, czy istnieje Stwórca, czy nie; to jest tak naprawdę zupełnie inne pytanie. Pytanie brzmi: Dlaczego Allah pozwala, aby te rzeczy się działy? To nie dowodzi ani nie zaprzecza istnieniu Allaha, ale jest to pytanie o „Dlaczego?”. A jedyny sposób, w jaki możemy odpowiedzieć na to pytanie, „Dlaczego?”, to wtedy, gdy Allah nam to powie. W rzeczywistości samo to pytanie prowadzi racjonalny umysł do wniosku, że potrzebujemy objawienia, potrzebujemy, aby Allah powiedział nam, dlaczego nasze życie jest takie? I jaki jest cel naszego życia? I jaki jest powód naszego istnienia?
Co ciekawe, podstawowe pytanie o zło i cierpienie na świecie jest pytaniem, które powinno prowadzić nas do wiary nie tylko w istnienie Allaha – ponieważ kwestia nie ma nic wspólnego z istnieniem Stwórcy – ale jest kwestią dotyczącą: „Dlaczego, o Allahu? Dlaczego pozwalasz, aby te rzeczy się działy?” Jedyny sposób, w jaki możemy się tego dowiedzieć, to jeśli Allah objawi nam to przewodnictwo. I to jest bardzo mocny argument za potrzebą objawienia, za potrzebą, aby Allah dał nam to przewodnictwo. W każdym razie, insha’Allah (jeśli Bóg zechce), być może omówimy resztę w sesji pytań i odpowiedzi.
Nadszedł czas na sesję pytań i odpowiedzi. I jak zwykle, mamy mikrofon po lewej stronie dla mężczyzn i drugi z tyłu dla pań. Jeśli jesteście gotowi, insha'Allah, weźmiemy pierwsze pytanie z mikrofonu po lewej stronie.
Pytanie: As-salamu alaykum (Pokój z wami). Nazywam się Ayman i chciałem tylko zapytać: Wielu ludzi rodzi się na Zachodzie i w ateistycznych rodzinach, a także wielu rodzi się w rodzinach muzułmańskich. Ale dlaczego muzułmanie, którzy być może nawet nie modlą się i nie robią wiele… wiecie… ale po prostu wierzą, dlaczego idą do Raju, podczas gdy ateiści nie, chociaż po prostu podążają za tym, co mówili im ich rodzice? Po prostu się zastanawiam.
Szejk Abdur Raheem Green: Ayman, skąd wziąłeś te informacje?
Odpowiedź Aymana: Poprzednie doświadczenia i…
Szejk Abdur Raheem Green: Dobrze, ale to nie z Koranu, prawda?!
Odpowiedź Aymana: Nie, nie.
Szejk Abdur Raheem Green:
Zatem, Ayman, jako muzułmanie, a także, jak sądzę, jako racjonalni ludzie, powinniśmy, jeśli chcemy wiedzieć, co mówi dana religia, zbadać nauki samej religii, a nie zachowania czy wypowiedzi niektórych ludzi, którzy twierdzą, że ją wyznają. W tym tkwi problem, dobrze? Nie sądzę, żebyśmy mogli oceniać islam na podstawie tego, co mówią i robią muzułmanie, tak samo jak nie możemy oceniać chrześcijaństwa czy buddyzmu na podstawie tego, co buddyści czy chrześcijanie twierdzą, że mówią i robią. To może reprezentować tę religię, a może nie, ale jeśli naprawdę chcemy wiedzieć, czego uczy religia, musimy wrócić do samej Księgi, prawda?
I z pewnością nie zgadzam się ze stwierdzeniem, że osoba urodzona w rodzinie muzułmańskiej, która w ogóle nie praktykuje swojej religii, pójdzie do Raju, podczas gdy osoba urodzona w rodzinie ateistycznej pójdzie tylko do Piekła. Ponieważ Allah jest Sprawiedliwy. W to wierzymy; wierzymy, że Allah jest Sprawiedliwy i że Stwórca będzie sądził wszystkich sprawiedliwie.
Na przykład, osoba, która nigdy nie słyszała o religii Allaha, nie słyszała o Koranie, nie słyszała o prawdziwych naukach Proroka Muhammad (ﷺ), czy Allah powie tej osobie w Dniu Sądu: "Dlaczego nie modliłeś się? Dlaczego nie pościłeś? Dlaczego nie dałeś zakatu? Dlaczego nie pielgrzymowałeś do Mekki?" Nie. Jeśli ta osoba nie miała o tym wiedzy, to sprawiedliwe jest, że Allah nie będzie jej o to pytał, ponieważ nie miała wiedzy. Byłoby to niesprawiedliwe; byłoby to opresją.
Dobrze, podczas gdy muzułmanin może być otoczony przez ludzi, którzy przypominają mu, że powinien robić to, a nie robić tamtego, i że to jest to, czego uczy religia, każdy człowiek nadal musi podjąć świadomą decyzję w tej sprawie, nawet jeśli urodził się w rodzinie muzułmańskiej. Wciąż musi nadejść moment, w którym podejmie racjonalną i świadomą decyzję o byciu muzułmaninem. Niemniej jednak, to, co mówimy, to to, że islam jest naturalną fitrą, podstawowe przekonanie muzułmanina jest wrodzone, dlatego muzułmanin nie musi głęboko i intelektualnie myśleć o swoim systemie wierzeń, ponieważ jest on bardzo naturalny, jest to zwykły i naturalny system wierzeń. Natomiast osoba na Zachodzie, która urodziła się w rodzinie ateistycznej, może być zmuszona do poważnego intelektualnego zastanawiania się nad wszystkim, ale zazwyczaj osoby żyjące na Zachodzie w tego rodzaju środowiskach mają tego rodzaju edukację, która zachęca ich do intelektualnego myślenia o sprawach. Sedno, Ayman, polega na tym, że ostatecznie Allah jest Sprawiedliwy i będzie sądził wszystkich sprawiedliwie.
Potwierdza to to, co Imam Muslim odnotował w swoim „Sahih” od Abu Hurayra (niech Allah będzie z niego zadowolony): Posłaniec Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział: „Cztery osoby będą się spierać w Dniu Zmartwychwstania: człowiek głuchy, który nic nie słyszy, człowiek szalony, człowiek stary i człowiek, który zmarł w okresie interregnum. Głuchy powie: Panie, islam przyszedł, a ja nic nie słyszałem. Szalony powie: Panie, islam przyszedł, a dzieci rzucały we mnie odchodami. Stary powie: Panie, islam przyszedł, a ja nic nie rozumiałem. A ten, który zmarł w okresie interregnum, powie: Panie, nie przyszedł do mnie żaden Posłaniec od Ciebie. Wtedy Bóg przyjmie ich przysięgi, aby Go słuchali, a następnie wyśle ich do Piekła. Powiedział: I przysięgam na Tego, w którego ręku jest dusza Muhammad, gdyby tam weszli, byłoby to dla nich chłodem i spokojem.”
(Zrelacjonowane przez Muslima, hadis numer: 2865).
...albo ktoś inny powie: „Przyszedłem w czasie, kiedy nie było posłańca, przesłanie nie było jasne, było zamazane.” A ktoś inny mógłby twierdzić, że był szalony, albo że był zbyt młody. Otóż te grupy ludzi przyjdą, a Allah da im próbę w Dniu Sądu. W Dniu Sądu, Allah da im próbę; jeśli przejdą tę próbę i będą posłuszni Allahowi, to pokaże, że gdyby przesłanie dotarło do nich w tym życiu, byliby posłuszni Allahowi i Jego Posłańcowi. Jeśli zaś nie, to pokaże, że nie byliby posłuszni. Tak, chodzi o to, że wierzymy, iż Allah będzie traktował wszystkich sprawiedliwie, i nie jest to tylko kwestia okoliczności czy szczęścia przy urodzeniu, które sprawia, że idziesz do Raju lub do Piekła. Absolutnie nie, my w to nie wierzymy.
Insha'Allah (jeśli Bóg zechce), weźmiemy następne pytanie od sióstr z tyłu. Proszę, siostro.
As-salamu alaykum (Pokój z wami). Moje pytanie dotyczy tego, o co pytał brat. Wszyscy wiemy, że Allah jest sprawiedliwy i żadna niesprawiedliwość nie spotka nikogo. Ale kiedy rozmawiam z moimi ateistycznymi przyjaciółmi online i osobiście, ich pytania, na które nie potrafię odpowiedzieć, to: „Gdzie jest sprawiedliwość? Kiedy ja staję się muzułmanką i wszystko jest łatwe, bo urodziłam się w tej części świata, albo urodziłam się w tej rodzinie?” Wiem, że właśnie odpowiedziałeś na to, o osobach urodzonych w rodzinach ateistycznych itd., ale pytanie brzmi: Co dokładnie mam im powiedzieć, jeśli powiem im, że Allah jest sprawiedliwy i odpowiedzą w Dniu Sądu? Ich odpowiedź będzie: „Nie wierzę w Allaha i nie wierzę w Dzień Sądu”, więc moja odpowiedź nie jest dla nich ważna lub nie daje im tego, co chcą wiedzieć.
Szejk Abdur Raheem Green: Cóż, sądzę najpierw, siostro, że odpowiedź jest w pewnym sensie całkiem jasna, ponieważ rozmawiasz z tymi ludźmi; w ten sposób dajesz im szansę na zmianę i przyjęcie prawdy. Jak mogą potem narzekać, że przesłanie do nich nie dotarło, skoro to ty jesteś posłańcem, który niesie im przesłanie? Prawda?
I rzecz w tym, siostro moja, że szczerze mówiąc, nie znoszę uogólniać grupy ludzi, bo niektórzy ateiści mogą być rzeczywiście zdezorientowani, prawda? Ale szczerze mówiąc, wielu z nich to bardzo aroganckie osoby. Kiedy zaczniesz z nimi dyskutować, zobaczysz to wyraźnie. Przedstawisz im bardzo rozsądne odpowiedzi, ale oni odpowiedzą całkowicie nierozsądnie, a to są ci sami ludzie, którzy twierdzą, że są racjonalni.
Chciałbym również bardzo gorąco polecić ci, abyś poprosiła swoich ateistycznych przyjaciół, z którymi rozmawiasz online, o przeczytanie książki „Człowiek w czerwonych majtkach”. Poproś ich, aby ją przeczytali i zobacz, czy potrafią przedstawić odpowiedź na jej treść. I ty również powinnaś ją sama przeczytać, insha’Allah (jeśli Bóg zechce), okaże się bardzo, bardzo pomocna, ponieważ początek książki porusza dokładnie kwestie dotyczące tego, jak poznajemy i jak przekonujemy się o istnieniu Allaha.
Innym punktem, na który chciałbym zwrócić uwagę, siostro, jest idea „fitra”. Wierzymy, że każdy człowiek posiada instynktowną wiedzę. Wszyscy...
Ateizm jest w słabej pozycji, a to badanie przeprowadzone przez Oxford Institute for Anthropology and Psychology, na które wydano 1,9 miliona funtów szterlingów, i w którym wzięło udział 60 akademików z całego świata, w tym z Chin i innych krajów, w których większość ludności nie wierzy w istnienie Boga.
To, co zrobili, to podczas testowania dzieci i zadawania im pytań oraz dawania im określonych testów, faktycznie odkryli, że miały one pojęcie o Bogu i pojęcie o życiu pozagrobowym. Zatem, nawet w tych ateistycznych społeczeństwach, dzieci nadal posiadają to podstawowe, naturalne pojęcie, i to są niektóre z powodów, które skłoniły ich do wniosku, że wiara w Boga, wiara religijna i wiara w życie pozagrobowe jest w rzeczywistości wrodzonym, instynktownym przekonaniem w człowieku, prawda? Zatem, jak powiedziałem, myślę, że główne powody, dla których ktoś wybiera ateizm, to albo to, że coś złego im się stało w życiu i myślą: „Jak Bóg mógł na to pozwolić?”, albo po prostu nie chcą żyć według żadnych zasad! To wszystko, nie chcą żadnych zasad w swoim życiu, chcą po prostu móc robić, co im się podoba, nie czując, że jest jakaś odpowiedzialność. Mogą istnieć inne powody, a niektórzy ludzie są naprawdę zdezorientowani, na przykład, problemem zła. Coś innego, co często mówią, to że religia doprowadziła do wielu wojen, widzisz, religia doprowadziła do wielu wojen, jak religia może być prawdziwa, skoro religia doprowadziła do wielu wojen i wielu problemów? W każdym razie, ponownie dochodzimy do punktu: Czy to jest argument nieracjonalny? Zastanów się, czy to jest racjonalny argument? Nie, nie jest racjonalny, bo nadal możesz wnioskować – nie mówię, że tak jest, nie mówię, że tak jest – ale racjonalnie możesz powiedzieć: „Może Bóg kocha wojny.” To nie dowodzi nieistnienia Boga, ani nawet nie dowodzi, czy religia jest prawdziwa, czy nie.
Obalenie twierdzenia, że „religia jest przyczyną wojen”: argument nieracjonalny i odmienna rzeczywistość
Jaka jest podstawa ich twierdzenia, że religia nie może być prawdziwa, ponieważ powoduje wojny? Jaka jest podstawa? Nie jest to podstawa racjonalna, jest to emocjonalna, zwykła emocjonalna apelacja, nie jest racjonalna, i w każdym razie, jest nieprawdziwa. Ponownie, to, co odkryli – psychologowie odkryli – to, że ludzie o przekonaniach religijnych są szczęśliwsi i żyją dłużej, bardziej użytecznie i szczęśliwiej niż ludzie, którzy nie posiadają religii. To jest niemalże ustalona prawda, i to nam mówią psychologowie, że religia ogólnie uszczęśliwia ludzi.
Weźmy coś innego, dobrze, jeśli mówicie, że religia spowodowała wiele wojen, to co z Pol Potem, wiecie, z Kambodży, dyktatorem odpowiedzialnym za śmierć milionów i milionów ludzi? A co ze Stalinem, ilu ludzi zabili Stalin i Hitler? I wielu innych ludzi, którzy w ogóle nie mieli żadnej religii, te wojny nie były spowodowane religią, były to najkrwawsze i najbardziej okrutne, jakich świat kiedykolwiek doświadczył. Nawet większość wojen, które dzisiaj się toczą, nie są wojnami religijnymi, są to wojny o zasoby, są to wojny oparte na materializmie. Zatem to twierdzenie, że religia do nich nawoływała, wiecie, możemy powiedzieć, że to stary klisza, śmiesznym jest przedstawianie tego rodzaju twierdzenia, a w każdym razie nie jest to twierdzenie racjonalne. Ale wiecie, niektórzy z tych ludzi są zdezorientowani, więc naszym obowiązkiem, insha'Allah (jeśli Bóg zechce), i jestem bardzo szczęśliwy z powodu tych ludzi, którzy lubią rozmawiać z tymi ludźmi online i ma sha Allah (jak Allah zechce) próbują ich przekonać i skontaktować się z nimi, i to jest naprawdę wspaniałe. Chciałbym, żeby było więcej ludzi takich jak ta siostra. Jazakallahu Khairan (Niech Allah cię nagrodzi dobrem).
Insha'Allah (Jeśli Bóg zechce), mamy czas na ostatnie pytanie, więc skierujemy się do mikrofonu braci po prawej stronie. Proszę zadać pytanie, mój bracie. Allahu Akbar! Moje pytanie, zanim zdążę je zadać, jestem nowym muzułmaninem (świeżo nawróconym na islam), nawróciłem się dopiero wczoraj. Jestem z Ugandy i mam pewne… mogę teraz powiedzieć moim rodzicom, jestem bardzo szczęśliwy, że dołączyłem do organizacji pozarządowej. Wcześniej byłem chrześcijaninem. Ma sha Allah (jak Allah zechce), a w Dubaju jestem dopiero od dwóch miesięcy, pracuję w firmie. W międzyczasie zmiana nie dotyczyła przekonania czy czegoś podobnego, ale była wynikiem tego, co od ciebie zobaczyłem w ciągu tych dwóch miesięcy. Naprawdę porównałem to, kim byłem i kim się stałem, i zobaczyłem, że marnowałem swoje życie, nie marnowałem dosłownie życia, ale nie byłem na właściwej drodze. Dlatego dzisiaj chciałem po prostu otrzymać bardzo ładny i piękny certyfikat przyjęcia islamu. Otrzymałem go wczoraj, ale dzisiaj chcę go otrzymać, stojąc przed oczami tysięcy aniołów!!
Szejk Abdur Raheem Green:
Mówię ma sha Allah (jak Allah zechce) naszemu bratu, alhamdulillah (chwała Allahowi). To jest najlepsza rzecz, jaką kiedykolwiek zrobisz w swoim życiu, to stanie się muzułmaninem. Alhamdulillah, jeśli chcesz szczęścia, jedyna droga, którą znajdziesz prawdziwe szczęście, to poprzez przyjęcie islamu.
Ale chcę zadać pytanie: czy jest jeszcze ktoś na tej sali dzisiaj, kto chciałby uczynić swoje życie pięknym i szczęśliwym i przyjąć religię islamu? Jeśli jest tu ktoś inny, czy ktoś z was wstanie? Pomachajcie rękami, podejdźcie do przodu, jeśli jest ktoś inny, kto chce przyjąć islam. Alhamdulillah, ktoś idzie! Mamy przyjaciela Allaha!
Wiecie, jeśli myślicie o zostaniu muzułmanami, to nie ma lepszego czasu na to niż teraz, ma sha Allah. Bo wierzcie mi, zostaniecie nagrodzeni za umocnienie wiary wszystkich i za to, że wszyscy poczują się pięknie tego popołudnia. Więc czy jest ktoś jeszcze? Czy ktoś jeszcze chce wypowiedzieć Shahadę, ma sha Allah, i zostać muzułmaninem? Alhamdulillah, dobrze, mamy kogoś tam. Chcesz to powiedzieć za mną, insha'Allah?
Ibrahim: As-salamu alaykum (Pokój z wami). Wa alaykum assalam wa alaykum assalam (I z wami pokój, i z wami pokój). Nazywam się Ibrahim, dobrze. Ibrahim z Kenii, ma sha Allah (jak Allah zechce). Byłem chrześcijaninem, ale teraz chcę przyjąć islam.
Szejk Abdur Raheem Green: Ma sha Allah (jak Allah zechce), Ibrahimie, to wspaniale! Chciałbym więc, abyście obaj, Ibrahimie i drugi bracie z Ugandy, insha'Allah (jeśli Bóg zechce), powtórzyli po mnie:
„Ašhadu an la ilaha illa Allah, wa ašhadu anna Muhammadan rasulullah.”(Świadczę, że nie ma boga poza Allahem, i świadczę, że Muhammad jest posłańcem Allaha).
Ma sha Allah, Powiedz za mną: Świadczę, że nie ma boga poza Allahem, i świadczę, że Muhammad jest posłańcem Allaha.
Allahu Akbar (Allah jest Największy), Jazakallahu Khairan (Niech Allah cię nagrodzi dobrem)! To piękne! Niech Allah błogosławi was obu i większość z was, ma sha Allah.
Jazakallah! To wspaniale, ma sha Allah, bracia! Moja rada dla was jest taka, abyście połączyli się z Allahem poprzez modlitwę. Mamy coś pięknego w naszej religii: każdy muzułmanin musi modlić się pięć razy dziennie. Modlitwa pięć razy dziennie nie jest trudna, to przywilej, ma sha Allah. Czy wyobrażacie sobie, że Allah, Stwórca całego wszechświata, poprosił nas, abyśmy stanęli przed Nim, aby wzywać Go i oddawać Mu cześć Jemu samemu, co najmniej pięć razy dziennie? Dlatego proszę braci tutaj, aby wsparli was insha'Allah i nauczyli was modlitwy, a jestem pewien, ma sha Allah, znajdziecie tu wielu ludzi, którzy wam pomogą.
Przepraszam, słyszałem, że jest siostra, która chce wypowiedzieć Shahadę! Chodź, czy właśnie słyszałaś od braci tam, siostro? Ma sha Allah, jesteś gotowa, żeby wypowiedzieć Shahadę? Powiedz po mnie: „Ašhadu an la ilaha illa Allah, wa ašhadu anna Muhammadan rasulullah.”
Allahu Akbar, ma sha Allah, Alhamdulillah.
Ma sha Allah, Powiedz za mną: Świadczę, że nie ma boga poza Allahem, i świadczę, że Muhammad jest posłańcem Allaha.
Jazakallahu Khairan (Niech Allah cię nagrodzi dobrem), Szejku Abdur Raheem Green. Prosimy Allaha, aby go nagrodził, uhonorował i zawsze chronił, a także prosimy Allaha, aby was wszystkich nagrodził za to, że do nas dołączyliście. As-salamu alaykum wa rahmatullahi wa barakatuhu (Pokój, miłosierdzie i błogosławieństwa Allaha niech będą z wami).
All Languages